beeradio.gr




Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Έβγαλε η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο!




Deep house. Πολύ deep house. Deep deeper deepest. Μόνο στον εσπερινό του Σαββάτου δεν έχουμε ακούσει πλέον Deep House. Ή έστω αυτό το μουσικό ιδίωμα που έχει κατακλύσει την ατμόσφαιρα και που μοιάζει με Deep house, αλλά και λίγο με ντίσκο (nu disco πιο εκλεπτυσμένα), σε χαμηλά bpm  κοντά στα 120 αλλά συχνά και πολύ χαμηλότερα, με αιθέρια μίνιμαλ ενορχήστρωση, κομψά και εκλεπτυσμένα τύμπανα με δείγματα  συχνά από φυσικά drums sets, συχνα ακούμε και αληθινά tom's, snares αλλά και percussions εκτός από τα κλασσικά πολυφορεμένα παλαμάκια,  βαθιά, πολύ βαθια μπάσα (γιαυτο και η συγγένεια με το Deep House) μελωδικά όμως, με πολύ περισσότερες νότες.
Αφού καταλάβαμε για ποια μουσική μιλάω (ίσως να υπάρχει και όνομα γι'αυτό το είδος που εγώ σαν άσχετος dj που τα μαθαίνω όλα πάντα τελευταίος να αγνοώ ακόμη) ας δούμε
 τι καλό έχει:

-Όπως οι λάτρεις της trance πρέπει να πέσουν στα γόνατα και να πάρουν μια πιπούλα σε μερικά τυπάκια όπως ο Armin Van Buuren,  που έφεραν την trance "στα σαλόνια¨ και στις καφετέριες και τους έκανε να φαντάζουν λιγότερο βλάχοι,

-όπως οι λάτρεις της dubstep πρέπει να κάνουν μια πιπούλα στον skrillex που ίσως να έκανε λίγο υποφερτή αυτήν την ποζεράδικη ηλεκτρονική βαβούρα,

-έτσι και στην περίπτωση της μουσικής που μιλάμε πρεπει να πέσουν στα γόνατα  για κάτι maceo plex, soul clap, nicolas jaar,  οι οποίοι γράφουν διαμαντάκια! Ίσως αν γινόταν πόλεμος ειδών μουσικής, το εν λόγω είδος θα έστελνε να πολεμήσουν αυτοί άντε και δυο τρεις  άλλοι και οι υπολοιποι θα έπιναν καφέ και θα βλέπαν την μάχη από το όρος Αιγάλεω...(θέλει τρελή μόρφωση για να με παρακολουθήσεις).

Ένα άλλο σουπερ βολικό στοιχείο είναι ότι τα deep μπάσα, τα αιθέρια μίνιμαλ και αραιά φωνητικά, και τα κοφτερά πρίμα, κάνουν την μουσική πολυ ξεκούραστη για τα αυτιά και ιδανικά για καφετέρια όπου η φωνές των ανθρώπων γεμίζουν τα...κενά της μουσικής. Αυτό δημιουργεί φυσικα το αστείο (για εμένα) φαινόμενο, όπου άνθρωποι πίνουν τον καφέ τους χαλαροί και αδιάφοροι για την κλαμπίσια μουσική που παίζεται στα ηχεία. Είναι σαν τους χεβμεταλάδες του 80' που πηγαίναν να παίξουν ταβλάκι και ταυτόχρονα να χαζέυουν και μπαλίτσα, και στα ηχεία έπαιζε  manowar live in Athens! 
Ξέρω πως το 'κλαμπίσια' λίγο πιο πάνω σας κακοφάνηκε μερικούς καθώς πιστεύετε πως κλαμπ είναι αυτό που πηγαίνετε κάθε σάββατο και ακούτε παπαρίζου και vegas. 

Πάμε τώρα στα στραβά.



-Για τους dj's, το πώς την παίζουν (την μουσική αυτή), είναι κριτήριο σοβαρότητος.
 Ο καινούργιος και ανεκπαίδευτος dj, ο οποίος νοιάζεται περισσότερο για την σωστή στάση του σώματος από το να κάτσει να ακούσει σπίτι του λίγη μουσική, βγάζει κρυφά το shazam σε κάνα δύο κομμάτια που τον εντυπωσίασαν σε ένα καφέ-μπαρ, πάει στο σπίτι, τα βάζει στο youtube και κατεβάζει τις προτάσεις εκει στην στήλη δεξιά και είναι έτοιμος. Στις παρέες μάλιστα όταν  μιλάει για μουσική κάνει τάχα πως αναπολεί τα πρώτα χρόνια του αγνού πρώιμου techno...!   Aν πάλι είναι λίγο πιο σχολαστικός, κατεβάζει τα top 100 του beatport και αφού πείσει μαγαζάτορες, γνωστούς και φίλους κάνει και πάρτυ σε τοπικό καφέ μπαρ σαν ειδικός του είδους. 





Πως τον καταλαβαίνεις ότι είναι άσχετος? 
Κυρίως επειδή μπερδεύει τα χορευτικά με τα μη χορευτικά. 
Επειδή χρόνια πίστευε οτι χορευτικό κομμάτι είναι βλαχο-reggaeton ή βλαχο-trance   στα 135 bpm τίγκα στα  arpeggiators και τα καγκουρο-ποζεράδικα drum machines, δεν μπορεί να καταλάβει στην σαφώς πιό μινιμαλ μουσική που συζητάμε ποιο είναι το lounge και ποιο το χορευτικό, και τα κάνει μαντάρα. Όταν θα το καταλάβει θα έχει αλλάξει η μόδα και θα βγάζει το shazam σε άλλα είδη μουσικής που δεν καταλαβαίνει, πιο καινούργια. 



-Για τους ακροατές, το είδος είναι παγίδα.
 Είναι ένας δούρειος ίππος για τους εγκεφάλους των ανθρώπων που δεν χαμπαριάζουν από μουσική. Επειδή όμως η μουσική δεν είναι το σημαντικότερο πραμα στον κόσμο δεν τρεχει και τίποτα, οπότε άσε κάτω το τηλέφωνο, δεν χρειάζεται να πάρεις τηλέφωνο την αστυνομία.
Λέγαμε λοιπόν ότι είναι παγίδα για τους ανθρώπους που δεν το χουν με την μουσική. Γι'αυτους που θέλουν να δείχνουν μοντέρνοι χωρίς να χρειάζεται να απομνημονεύουν ονόματα καλλιτεχνών, χωρίς να πρέπει να ακούνε δίσκους ολόκληρους προκειμένου να θεωρηθούν μυημένοι αλλά και να είναι ενταγμένοι σε μια ομάδα ανθρώπων που ακούνε...κάτι.
Γι'αυτούς που πριν πάνε στα Ελληνάδικα "για χαβαλέ" θέλουν να απενοχοποιηθούν αλλά και να προσδώσουν στον εαυτό τους μια επίφαση σοβαρότητος (ναι κι'όμως τους απασχολεί).
Και όλα αυτά γιατί είναι μουσική εύκολη, κατανοητή, κομψή, ντελικάτη, με απλές καθαρές μπασογραμμές, μινιμαλ αρμονίες, οικεία ρυθμικά μοτίβα για όποιον εχει ακούσει έστω και λιγη ηλεκτρονική μουσική στην ζωή του, ακαπέλες από γνωστά τραγούδια του παρελθόντος πολύ συχνά, και μια μυστηριακή ατμόσφαιρα που σε κάνει νιώθεις "ψαγμένος". ΨΑΓΜΕΝΟΣ! Μια λέξη για την οποία θα γράψω ένα βιβλίο κάποτε που θα έχει πιό πολλές σελίδες κι από τον Κώδικα Ντα Βίντσι.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
 Οί τέχνες ειναι 7 και μάλιστα ισότιμες, και αυτοί που τα χουν χαμένα με την μουσική και δεν ξερουν τι τους γίνεται, μπορεί να τα πηγαίνουν καλύτερα στον κινηματογράφο την ζωγραφική και την γλυπτική. Αυτό τελευταία το έχω σαν σταση ζωής (μουσικής ζωής) και έτσι έχω ξεπεράσει πολλά κόμπλεξ που με βασάνιζαν με ανθρώπους που θεωρώ κατώτερους και με ανθρώπους που θεωρούν κατώτερο (μουσικά). 
Θέλω όμως να προτείνω κάτι! Όπως οι σοβαροί εκπαιδευμένοι ακροατές και γνώστες της μουσικής δεν λένε μαλακίες για την γλυπτική και την ποίηση μην μιλάτε κι εσείς με σιγουριά οτι είστε "ψαγμένοι" και ότι βρήκατε το άγιο δισκοπότηρο της τέχνης στην deep house , ή στο post meta-progressive μελωδικό death metal.
Ξέρετε ποιοί!





6 σχόλια:

  1. Ωραίο άρθρο και πραγματικά όμορφα και χιουμοριστικά διατυπωμένη θέση :)
    Συμφωνώ εννοείται 100% παρόλο που δε θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ όλα αυτά τα στοιχεία που παραθέτεις μόνος μου .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά τα λες Γιωργο. Αν και το αρθρο επρεπε να λεγεται "Deep για Deep"! Δεν ξερω τι ειναι πιο αστειο, το βεβιασμενο "παντρεμα" ειδων ωστε να δημιουργηθει κατι "πρωτοτυπο" η τα ονοματα με τα οποια βαπτιζουν το δημιουργημα αυτο (η εκτρωμα, αναλογα την περισταση). Και νομιζω οτι εχουμε οδηγηθει εκει μοιραια. Ουτε εγω θα ηθελα να ειναι ολος ο κοσμος "κουλτουρα" και να πηγαινω για καφε και να ακουω Βιβαλντι στο Reef. Ο κοσμος ζητησε κατι ευπεπτο, και του το σερβιραν σε χρυσο πιατο. Και οντας παμφαγο ον ο ανθρωπος, το εφαγε, του αρεσε, και ζηταει και αλλο. Και οσο θα υπαρχουν αβουλα και ανιδεα προβατα, παντα θα υπαρχει ενας βοσκος που θα τα οδηγησει σε οποιο λιβαδι θελει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπραβο και πάλι μπράβο!δεν ειμαι καμιά ειδική αλλά με το τελευταίο για τις τέχνες μιας και είμαι λάτρης του θεάτρου σου βγάζω το καπέλο!Η μουσική ειναι έκφραση και χαλάρωση!Δεν πρεπει να κρινουμε κανέναν για το τι ακούει αλλά είναι και ένα θέμα ότι τα νυχτερινά μαγαζιά είναι πολύ περιορισμένα σχετικά με την ποικιλία!Παρ'ολ'αυτα αν θες να ακούσεις μουσική να πορωθείς το κάνεις στο σπίτι σου ή με το mp3 σου στο λεωφορείο!Ας κάτσουν λοιπόν όλοι οι "Djs"... που μολις ανεφερες στα αβγα τους και ας μην πανε να μπλεκουν με τοσο ευαισθητα πραγματα μονο και μονο επειδη ειναι η "μοδα" ετσι!Η τέχνη θα μείνει για πάντα και η μουσική θα είναι κληρονομια-η μόδα σε 1-2 χρονια το πολυ θα αλλαξει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ενα μπραβο στον αρθρογραφο!Εχεις ΑΠΟΛΥΤΟ δικιο,συγχαρητηρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μπραβο κ παλι μπραβο!!!!κατι αντιστοιχο με την deep house κ μαιν κλαιν που ειναι της μοδας,ειναι κ το alternative.ειμαι 48 χρονων,παιζω μουσικη 30 χρονια επαγγελματικα κ ειλικρινα δεν μπορω να βρω 1(ενα) κομματι που θα το ξανακουγα.ψαχνοντας το λιγο βαθυτερα ειναι ολοφανερο οτι σημερα δεν υπαρχει καλη μουσικη γενικοτερα εκτος ελαχιστων εξαιρεσεων.γιαυτο κ οι εκατονταδες διασκευες παλιων classics.αραγε μετα απο 10-20 χρονια ποσα απο τα τωρινα ακουσματα θα ειναι classics?k παλι μπραβο για το αρθρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πολυ καλο το αθρο με αρκετη χιουμοριστικη διαθεση...
    Παιζω και εγω μουσικη εδω και 20+ χρονια και εχω παιξει και για μεγαλο κοινο πολλες φορες.Αυτο που καταλαβα ολα αυτα τα χρονια ειναι οτι η μουσικη κανει κυκλους οπως η μοδα και αλλαζει συνεχως το "εμπορικο" της προφιλ. Αυτη τη στιγμη αυτο που αποκαλουνε ολοι "deep" που μονο deep δεν ειναι για μενα, ειναι στα πανω του και ολοι μα ολοι οι dj παιζουν ακριβως τα ιδια πραγματα για να μην ειναι εκτος κλιματος και εποχης ωστε να εχουν δουλεια...ηξερε κανεις τον KARMON πριν απο 3 χρονια και τωρα ο τυπος θελει κοντα 3.000 ευρω για guest?
    χαιρομαι και επικροτω τους dj που εχουν το δικο τους στυλ οσα χρονια και αν περασουν και οτι και εαν ειναι εμπορικο με το περασμα των χρονων το παραβλεπουν και συνεχιζουν αυτο που ξερουν...(vega,luciano,cox,chus, spen και αλλοι τοσοι...)
    μοσα ειναι θα περασει...απο τα 125+ bpm πριν απο 2,3 χρονια ηρθαμε τωρα στα 120-118- ....σε λιγο καιρο θα παιζουμε μπαλαντες...υπομονη θα περασει

    ΑπάντησηΔιαγραφή