ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ DJ'S
Δεν ήταν καλύτεροι από τους τωρινούς ούτε πιο έξυπνοι και καλλιεργημένοι. Δούλευαν όμως σε μια εποχή στην οποία είχαν την δύναμη να επιμορφώσουν και να επηρεάσουν μουσικά μια ολόκληρη τοπική κοινωνία. Συχνά λέγαμε "ποιο είναι ρε αυτό το κομμάτι που παίζει ο τάδε στο τάδε μαγαζί;". Ήταν δηλαδή από μόνος του (μαζί με MTV, ραδιόφωνα και περιοδικά) ένα ολόκληρο κανάλι διοχέτευσης της μουσικής προς τις μάζες . Γιαυτό και σε κάποιους από αυτούς έδιναν δωρεάν δίσκους οι εταιρίες όπως άλλωστε και στους παραγωγούς του ραδιοφώνου την ίδια εποχή. Και ένιωθαν τόσο μεγάλη την δύναμη της επιρροής τους, που υπήρχε και ένας άτυπος συναγωνισμός ποιος dj θα ανακαλύψει κάτι καινούργιο ή σπάνιο και θα το δώσει αυτός πρώτος στον κόσμο (γιαυτό φάγαμε "στην μάπα" και μπόλικη σαβούρα λόγω της ασυγκράτητης ματαιοδοξίας τους).
1. Επειδή το να έχεις δισκοθήκη δική σου ξαλάφρωνε οικονομικά τα μαγαζιά, συχνά κάποιος που είχε απλώς και μόνο πολλούς δίσκους μπορούσε να είναι dj ακόμη και αν είναι τεχνικώς τελείως άσχετος αλλά και ατάλαντος.
2. Σε μια εποχή όπου ο ακροατής δυσκολευόταν να καταλάβει τι σημαίνει beat matching, ο κόσμος δεν είχε καμία απαίτηση από τον dj εκτός από το να του βάλει να ακούσει όλες τις επιτυχίες έστω και από την αρχή μέχρι το τέλος, ο πήχης ήταν αρκετά χαμηλά ώστε ο καθένας χωρίς ταλέντο και πολύ τύχη να μπορεί να γίνει dj. Τύχη σήμαινε ο μπαμπάς να έχει πικάπ και δίσκους ή έστω λεφτά για να τα αγοράσει, ή να έχει φιλαράκια που θα τον βάλουν στην δουλειά δανείζοντας δίσκους και αφήνοντας τον να κάνει εξάσκηση και πρόβες σε αληθινή βραδιά με αληθινούς πελάτες! Σήμερα η αντίστοιχη εξάσκηση γίνεται στο υπνοδωμάτιο καθώς τα μηχανήματα και η μουσική είναι προσιτά στον καθένα.
3. Ήταν τόσο πιο δύσκολο να συγχρονίσεις τραγούδια λόγω των πικάπ αλλά και της όχι και τόσο dj friendly μουσικής σε σχέση με τα αντίστοιχα σημερινά μηχανήματα αναπαραγωγής που έχουν cue, master tempo (pitch lock, time stretching), κ.λ.π που κάποιοι αποσύρθηκαν στα γεράματα με μιά πολύ επιτυχημένη και προσοδοφόρα καριέρα χωρίς ουσιαστικά να έχουν κάνει ούτε ένα beatmatching, και χωρίς να έχουν ασχοληθεί με τις τεχνικές σύνδεσης κομματιών, αφού αρκούσε η καλή μουσική στο ανυποψίαστο τεχνικά κοινό.
Το ότι κάποιοι ήταν πραγματικά δεξιοτέχνες δεν επηρεάζει την γνώμη μου για το σύνολο. Συγχωρέστε με αν τους αδικώ.
Αντίθετα ο σύγχρονος dj ενώ δεν είναι εξυπνότερος έχει στα πόδια του με τρία κλικ όλη την γνώση της ανθρωπότητας και μπορεί να εκπαιδεύσει τον εαυτό του με μηδαμινό κόπο και κόστος. Άσχετα αν τελικά δεν το κάνουν όλοι...
Από καλλιτεχνικής πλευράς τολμώ να πω ότι οι παλιότεροι είχαν αρκετά υψηλό επίπεδο καθώς η δυσκολία εύρεσης μουσικής τους έκανε φειδωλούς στις αγορές, και έψαχναν πάρα πολύ πριν αγοράσουν και άκουγαν πολύ περισσότερο από ότι οι τωρινοί ομόλογοι τους πριν παίξουν κάτι.
Επίσης στα συν είναι το ότι είχαν ποικιλία στα είδη που άκουγαν και έπαιζαν γιατί εκείνες τις σκοτεινές εποχές δεν υπήρχε η σημερινή πολυτέλεια για εξειδίκευση και καριέρα σε ένα είδος.
ΟΙ ΝΕΟΙ DJ'S...
Αφού πέρασε η εποχή των ροκάδων και των καρεκλάδων, αφού πέρασε η δεκαετία του lifestyle των dj's (o dj Βαγγέλης έκανε τουρνέ σε όλη την επαρχία και κανείς δεν ήξερε γιατί είναι επώνυμος) φτάσαμε στην εποχή των dj producers.
Στο παρελθόν δεν μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι σε ένα κομμάτι που έχει συνθέσει ο David Guetta, τραγουδήσει η Sade, σε στίχους Πάνου Φαλάρα (χα χα οκ, φανταστικό τo παράδειγμα), ο τίλος του κομματιού θα είναι: "David Guetta-όνομα τραγουδιού ft Sade". Ο τίτλος φυσικά θα ήταν "Sade-όνομα τραγουδιού". Αυτό! Τέλος!
Βέβαια η ιστορία των dj producers είναι ένα μεγάλο και διαφορετικό θέμα από μόνο του και δεν θα ασχοληθούμε τώρα με αυτό καθώς δεν είναι ακριβώς dj's. Είναι producers (κάτι που θαυμάζω περισσότερο) απλώς κάποιοι από αυτούς τυχαίνει όντως να είναι και dj's ενώ κάποιοι από αυτούς παριστάνουν ότι είναι και dj για να κάνουν κανένα guest event και να βγάλουν κάνα φράγκο (ok θεμιτό).
Ας δούμε πως είναι σήμερα ο απλός καθημερινός dj...
Οι dj σήμερα είναι απλώς εκτελεστικά όργανα.
Τα κανάλια διοχέτευσης μουσικής πλέον είναι:
- MTV
- Ραδιόφωνο (κρατάει για λίγο ακόμη μάλλον)
- ΙΝΤΕΡΝΕΤ.
Ο dj απλώς προσπαθεί να ικανοποιήσει τις προτιμήσεις που αποκτά ο κόσμος από την αλληλεπίδραση στα κοινωνικά δίκτυα και το φευγαλέο ψάξιμο στο youtube. O μεγαλύτερος πανικός του είναι να προλάβει να ενημερωθεί για όλα αυτά και να προλάβει.
Αν ιεραρχήσουμε τις φοβίες του dj θα δούμε ότι το αμέσως χειρότερο από το να είναι φερέφωνο του MTV και των ραδιοφώνων, είναι το να είναι φερέφωνο του κάθε άσχετου αφεντικού, και το αμέσως χειρότερο από αυτό είναι να είναι φερέφωνο του απλού ανυποψίαστου κόσμου.
Αυτό ακριβώς είναι που τον οδηγεί
- στο να πατήσει το play στο "πουλάκι τσίου" για "χαβαλέ",
- στο να κατεβάσει τα άπαντα του Finnebassen που έχουν κατακλύσει το facebook, (το κείμενο έχει χρόνια που το έγραψα χα χα χα)
- στο να παίξει τρία συνεχόμενα Παντελίδη.
Ολοκληρωμένη μουσική λύση για επαγγελματικούς χώρους.
Το κλισέ ότι ο "ο τελικός κριτής είναι ο κόσμος" δυστυχώς είναι ψευδεπίγραφο, και επικίνδυνο επειδή συντηρεί μια ψευδαίσθηση ελευθερίας επιλογών που δεν είναι αληθινή. Ο κόσμος ΘΕΛΕΙ δικαιούται να ΘΕΛΕΙ αλλά δυστυχώς ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ.
Αν δικαιούται κάποιος να χειραγωγήσει μουσικά τον κόσμο αυτός είναι ο dj αφού το κάνει δωρεάν. Πληρώνεται μεν για να δουλέψει αλλά το τι θα παίξει δεν επηρεάζει το μεροκάματο του. Επηρεάζει μόνο το αν θα ξαναδουλέψει...
Αντίθετα όλα τα υπόλοιπα κανάλια από τα οποία διέρχεται η μουσική για να καταλήξει στα αυτιά μας, προωθούν μουσική με σκοπό το κέρδος.
Ο dj στο μέλλον.
Αργεί η μέρα που θα χάσει την δουλειά του από τον υπολογιστή. Αργεί όσο η ημέρα που ο πιλότος θα χάσει την δουλειά του από τον αυτόματο πιλότο, και όσο η ημέρα που ο εραστής θα χάσει την δουλειά του από τον πλαστικό κούκλο.
Όλα είναι έτοιμα, οι υπολογιστές δυνατοί, οι αλγόριθμοι σχεδόν τέλειοι αλλά όπως ο επιβάτης θέλει να δει άσπρο πηλήκιο στο κόκπιτ, όπως η ερωμένη δεν θα νοιάζεται για το πειθαρχημένο "ερωτικό ρομπότ" αλλά για το αν την κοιτάνε δυο μάτια ενός ατελούς πολυκύτταρου οργανισμού (τσσσσ σχεδόν λογοτεχνία!!) , έτσι και ο ακροατής θέλει να βλέπει άνθρωπο dj. Όχι για να του ζητήσει Παντελίδη! Θέλει να ακούσει ανθρώπινα λάθη να αισθανθεί την αγωνία, την σιγουριά ή και την υπεροψία στα μάτια ενός dj με ανθρώπινες αντιδράσεις και να νιώθει πως τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο και πως όλα μπορούν να συμβούν στο υπόλοιπο της βραδιάς.
Ολοκληρωμένη μουσική λύση για επαγγελματικούς χώρους.
Οι παλιοί dj's είχαν την αγάπη για την μουσική πρώτα και μετά την αγάπη για το djing.Κάτι που έχει χαθεί.Δεν υπάρχουν θεματικοί dj's τώρα πια γιατί ο κόσμος δεν ξέρει να ακούσει από την μία και οι dj's είναι πολύ ματαιόδοξοι και ποζεράδες για να αναλώσουν χρόνο και ακουστική οξύτητα ακούγοντας την μουσική.Πάψαμε να είμαστε πρέσβεις καλής μουσικής και δίνουμε αυτό που θέλει ο κόσμος και όχι ότι χρειάζεται.Στο λέει ένας θεματικός dj.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω για το σχολιο. χαιρομαι για σενα, δυστηχως εγω δεν μπορεσα ποτε να το κανω αυτο . παιζω τα παντα ακριβως σαν αυτα που κατηγορω πιό πάνω.
ΔιαγραφήΘα συμπληρώσω και το έχω ζήσει όντας dj χρόνια κάποτε υπήρχαν κάτι σε τύπου μόδες δηλαδή τα αφεντικά "αφουγκράζονται" τον κόσμο και ξεκίναγε σεζόν με ελληνικά ή ξένα.. Λίγο παλιότερα έπαιζε μουσική στην ώρα της πχ μέχρι τις 12 ξένα μετά ελληνικά μετά μπλουζ κλπ. Θυμάμαι ότι ο κάθε δίσκος έπαιζε από την αρχή ως το τέλος η κασέτα όλη μερα τις καθημερινές.. Εγώ προσωπικά δούλευα Πέμπτη Παρασκευή Σάββατο Κυριακή και ότι περισσεύε δίσκους. πάντως κάποια μπαράκια είναι λίγα όπως και τα δισκάδικα η αλήθεια είναι ότι παίζουν ακόμα καλή μουσική.. Αυτά μουσική παντού και πάντα..
ΑπάντησηΔιαγραφή